De meest voorkomende huidaandoeningen bij honden

Huidproblemen komen veel voor bij honden. Dat kan variëren van jeuk door vlooien tot ernstige ziekte door bacterie-infecties en alles daar tussenin. Daarnaast kunnen onderliggende gezondheidsproblemen huidklachten verergeren of opwekken.

De huid en vacht van je hond geeft je dus veel informatie; niet alleen over de huid zelf, maar ook over de algemene gezondheid.

Hoe herken je een huidprobleem bij jouw hond? 

Huidproblemen kun je op veel manieren herkennen, denk aan:  

• Jeuk en krabben 
• Haarverlies en kale plekken (alopecia) 
• Irritatie en roodheid (ontsteking)
• Donkere en/of verdikte huid
• Wondjes en zweertjes
• Korstjes
• Kleine bultjes of puistjes
• Droge, schilferige huid
• Vettige huid
• Bulten en knobbeltjes
• Nare geur

Bij huidklachten zie je vaak één of meer (meestal meer) van bovenstaande problemen.  

Gelukkig zijn veranderingen van de huid meestal goed te zien (in tegenstelling tot inwendige organen zoals lever en nieren). Let op! Bij honden met een lange vacht is het moeilijker en jeuk is vaak niet de hele tijd aanwezig, waardoor het niet altijd even goed opvalt. Bovendien zit er ook huid aan de binnenkant van de oren; bij veel huidpatiënten raken de oren ook aangetast. Schudden met de kop kan daarom een belangrijk symptoom zijn bij huidpatiënten. 

We zetten de belangrijkste oorzaken van huidproblemen voor je op een rij: 

Kunnen parasieten huidproblemen veroorzaken?

Uitwendige parasieten zijn niet alleen vervelend, ze kunnen ook voor problemen zorgen. Helaas komen ze veel voor. Vlooien en mijten zijn het bekendst. En teken dan? Die komen wel veel voor, kunnen ook ziekte veroorzaken (bijvoorbeeld Lyme), maar teken veroorzaken nauwelijks huidklachten. 

Veel voorkomende parasieten zijn:

Vlooien

Van de uitwendige parasieten, komen vlooien het meest voor. Vlooien zijn vooral actief in de warmere jaargetijden, maar door het warmer wordende klimaat, zien we ook steeds meer vlooien in de winter. Problemen door vlooien kunnen dus het hele jaar voorkomen.  

Honden met vlooien hebben vaak last van jeuk. Soms kun je vlooien zien bewegen als je de vacht doorzoekt, maar lang niet altijd! Meestal kun je wel vlooienpoepjes vinden als je hond vlooien heeft; die zien eruit als bruine of zwarte korreltjes (lijken op zand). 

Als je hond huidbeschadigingen heeft door vlooien, komen die meestal van het krabben. Bij honden met een vlooienallergie is dit ernstiger dan bij andere honden. 

 

Mijten

Bij honden kunnen verschillende mijtensoorten voor problemen zorgen. Schurft en Demodex komen het meest voor. Mijteninfecties zien we vaker bij jonge honden. 

Schurft (scabies)

Schurft is erg besmettelijk en honden krijgen het meestal door contact met besmette honden. Pas op! Schurft kan overgaan op de mens en andere (huis)dieren.  

Schurftmijten graven gangen in het huidoppervlak; patiënten met schurft hebben daardoor enorm veel jeuk. De meeste honden ontwikkelen hierdoor huidbeschadigingen op meerdere plaatsen van het lichaam. Meestal zijn de onderzijde van de buik, ellebogen, voetjes, hoofd en oren aangetast. Je ziet daar een verdikte en gebroken kale huid met korsten. Tijdens een infectie wordt de jeuk steeds erger. Omdat de weerstand van de huid vermindert, zien dierenartsen vaak tegelijk met schurft ook gist-infecties (Malassezia) optreden. Gisten kunnen de jeukklachten verergeren. 

Demodex

Demodex mijten komen van nature voor in de haarzakjes van je hond. Ze maken daar deel uit van de natuurlijke balans van de huid.

Waarom weten we niet precies, maar bij sommige honden planten Demodex mijten zich ongeremd voort en dat kan tot ernstige problemen leiden. We zien dit vaker bij Shar Peis, West Highland White Terriërs en Engelse Bulldogs. Er lijkt dus een erfelijke factor in het spel te zijn, maar we zien het ook bij honden die om andere redenen een verzwakt afweersysteem hebben. 

Demodex problemen kunnen zich beperken tot bepaalde plaatsen op het lichaam, maar bij ernstigere gevallen kan de hele huid zijn aangetast. Vaak zie je dan haaruitval, schilfertjes en roodheid van de huid. Soms hebben Demodex patiënten jeuk, maar dat is lang niet altijd het geval. 

Huidinfecties, veelvoorkomende secundaire problemen

Op gezonde huid komen van nature allerlei organismen voor, waaronder bacteriën en gisten. Zolang zij in balans zijn, houden zij de huid gezond en hebben ziekmakende micro-organisme geen schijn van kans. Bij huidproblemen kan de balans echter gemakkelijk verstoord raken. Hierdoor krijgen ziekmakende micro-organismen wél de kans om te groeien en daardoor problemen te veroorzaken. 

We zien dus veel huidinfecties als gevolg van een ander (huid)probleem. Dierenartsen noemen dat “secundaire infecties”. Deze infecties kunnen jeuk veroorzaken.  

Bij infecties is de huid ontstoken, gezwollen en vochtig. Meestal kun je ook pus en korstjes zien. In het algemeen veroorzaken huidinfecties ernstige jeuk. Patiënten krabben, bijten en likken zichzelf, waardoor de huidbeschadigingen en infecties alleen maar erger worden. Bij langdurige huidinfecties raakt de huid verdikt en wordt hij vaak donkerder van kleur (olifantenhuid). 

Afhankelijk van de oorzaak, kunnen huidinfecties plaatselijk op het lichaam voorkomen of over het hele lichaam verspreid zijn. Een voorbeeld van plaatselijke huidinfecties, zijn zogenaamde “hotspots”, vaak als gevolg van een insectenbeet. De ernst van de huidklachten wordt ook bepaalt door de hoeveelheid jeuk: bij meer jeuk wordt meer gekrabd, waardoor meer huidbeschadiging ontstaat. 

Bacteriële huidinfecties

Bacteriële infecties van de huid heten in vakterm “pyodermie”. Ze worden vaak veroorzaakt door bacteriën uit de staphylococcen familie. Bultjes en puistjes zijn de eerste symptomen, maar in ernstigere gevallen ontstaan pus en korsten. 

Gist infecties

Gisten uit de Malassezia familie kunnen ook infecties veroorzaken. Die infecties zien we vooral in huidplooien, tussen de teentjes en in de gehoorgang. Ze kunnen ook op andere plaatsen of over het hele lijf verspreid voorkomen. Malassezia infecties verspreiden vaak een karakteristieke geur en komen bij de meeste patiënten regelmatig terug. 

Ringworm 

Ringworm is een besmettelijke schimmelziekte. Honden krijgen het door contact met besmette honden of besmette voorwerpen. De naam ringworm komt door de typische ovale of ronde vorm van de huidbeschadigingen. De naam is dus een beetje misleidend, want de oorzaak is geen worm, maar een schimmelinfectie. Af en toe veroorzaakt ringworm jeukklachten, die soms verergerd worden door bijkomende (secundaire) infecties. 

Hebben allergieën invloed op de huid?

Net als mensen, kunnen honden allergieën krijgen. Honden krijgen dan altijd jeuk. Verder zie je vaak een rode, geïrriteerde huid met wondjes, korstjes, haarverlies en soms met infectie. Vooral de buik, oksels, liezen en ondervoetjes worden aangetast. Veel allergie-honden krijgen ook problemen met hun oren (oorontsteking). 

Allergieën worden veroorzaakt door een ontsporing van het normale afweersysteem van een patiënt. Een heftige ontstekingsreactie is het gevolg. Allergieën veroorzaken meestal terugkerende problemen.

Er zijn drie hoofdgroepen: 

• Vlooienallergie: een patient raakt allergische voor het speeksel van vlooien.  
• Voedselallergie: hierbij zitten de allergie-verwerkkers in de voeding. 
• Atopische dermatitis: de allergie-verwekkers, zoals gras/boompollen of stofmijten, komen vanuit de omgeving van je hond.

Onderscheid tussen de drie groepen is niet zo gemakkelijk. Bovendien hebben allergie-patiënten vaak allergieën uit 2 of 3 groepen tegelijk. Het komt vaker voor bij West Highland White Terriërs, Labrador en Golden Retrievers, Duitse Herders, Franse Bulldogs en mopshonden. 

Seborroe (verstoorde talgproductie)

Een verstoring van de talgproductie heet seborroe. Bij deze patient is de vorming van nieuwe huidcellen vaak ook verstoord. Het gevolg is vieze, vettige huid met aangekoekte huidcellen bij een teveel aan talgproductie. Bij een tekort aan talg onstaat juist een droge en schilferige huid. In de meeste gevallen is seborrhoe een “secundair probleem”, dus het gevolg van een onderliggende aandoening, zoals een allergie of een stofwisselingsstoornis. Bij jonge Golden Retrievers komt een vorm van seborrhoe voor die “ichtyose” wordt genoemd; hier lijkt een erfelijk verband voordehandliggend. 

Huidproblemen – verder dan de huid

Huidproblemen kunnen ook van binnenuit veroorzaakt worden. Als hondeneigenaar moet je dus dubbel opletten bij huidproblemen.  Hormoonproblemen, zoals schilklieraandoeningen of de ziekte van Cushing kunnen huidveranderingen teweeg brengen. Deze aandoeningen komen regelmatig voor bij oudere honden. Daarnaast veroorzaken verstoringen van de geslachtshormonen nogal eens beiderzijdse kaalheid. 

Auto-immuunziekten komen bij honden gelukkig weinig voor, maar ook zij kunnen huidproblemen veroorzaken. Typische plek is daarbij de neus. Opvallend is dat de huidveranderingen bij deze ziekten meestal beiderzijds zijn. 

Huidproblemen voorkomen

Gelukkig kun je zelf veel doen om huidproblemen te voorkomen. Natuurlijk is het belangrijk om huidparasieten te bestrijden met regelmatige behandelingen. Ook het verzorgen en schoonhouden van de vacht is belangrijk. Gebruik daarvoor altijd speciale huidverzorgingsproducten voor honden. Middelen voor mensen zijn niet geschikt! Producten met ophytrium als werkzame stof zijn de nieuwste, wetenschappelijk onderbouwde, ontwikkeling op dit gebied. 

Producten op basis van Ophytrium ondersteunen de gezondheid van de huid van uw hond, ongeacht het huidtype.

De huid is dus een belangrijke afspiegeling van de gezondheid van je hond. Zie je veranderingen? Wacht dan niet te lang met naar je dierenarts te gaan.